Włączenie kobiet-uchodźców do gospodarki krajów przyjmujących jest powszechnie uznawane
za skuteczny sposób zwiększenia ich niezależności, poprawy kondycji ekonomicznej społeczności lokalnych oraz przywrócenia godności osobom przymusowo przesiedlonym, które utraciły większość (a być może nawet całość) swojego dobytku i środków do życia.

• Odbudowywanie życia: dzięki pewnemu zatrudnieniu, ludzie zmuszeni do ucieczki mogą zaspokoić podstawowe potrzeby rodziny, zachować swoją godność, zwiększyć swoją samodzielność i odporność oraz wnieść wkład w życie społeczne.

• Bezpieczeństwo: Bezpieczne zatrudnienie daje również uchodźcom środki do zaspokojenia własnych potrzeb bez uciekania się do negatywnych mechanizmów radzenia sobie.

• Wzrost ekonomiczny: Badania potwierdzają, że uchodźcy mogą pobudzić gospodarkę krajów, które ich przyjmują, nawet w krajach o niskich i średnich dochodach.

Kobiety migrujące wtkazują znaczną aktywność. Przyczyniają się do do rozwoju gospodarczego krajów docelowych dzięki swoim kompetencjom i umiejętnościom, a także do rozwoju krajów pochodzenia dzięki przekazom pieniężnym i większemu doświadczeniu po powrocie do tych krajów. Kobiety-migrantki często pomagają innym członkom rodziny w migracji, pokrywając koszty przeprowadzki. Jako migrantki, kobiety są źródłem przekazów pieniężnych, które mogą być wykorzystane, żeby poprawić stan życia innych członków rodziny oraz pobudzać wzrost gospodarczy. W krajach pobytu, kobiety migrujące pracują, aby polepszyć własny stan życia i swojej rodziny, i często naciskają na zmianę relacji płci w swoich rodzinach. W wielu krajach tworzą I biorą udział w pozarządowych organizacjach, które działają na rzecz równości płci. Po powrocie do krajów pochodzenia migrantki mogą rozpowszechniać informacje o znaczeniu praw i możliwości dla kobiet. 

Doświadczone migrantki o ugruntowanej pozycji w swojej społeczności mogą pełnić rolę np. Mentora, mediatora lub być wzorem do naśladowania Głównymi cechami ich charakteru są:

• Zwiększona zdolność do interakcji I czucia się swobodnie w ich środowisku społecznym, a także do uczestniczenia w ż życiu społecznym I politycznym na poziomie lokalnym;

• Powszechna Deklaracja Praw Człowieka;

• Międzynarodowe konwencje ONZ dotyczące:

• Ochrony praw wszystkich pracowników migrujących i członków ich rodzin;

• Eliminacji wszelkich form dyskryminacji kobiet (CEDAW);

• Eliminacji wszelkich form dyskryminacji rasowej (CERD);

• Praw dziecka;

• Pakty Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych (ESCR) oraz Praw Obywatelskich i Politycznych (CPR);

• Protokół o zapobieganiu, zwalczaniu i karaniu handlu ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi (2000)

• Konwencje MOP nr. 97 i nr 143 o pracownikach migrujących; jej Deklaracja o podstawowych zasadach i prawach w pracy i jej kontynuacja; oraz jej Wielostronne ramy dotyczące migracji zarobkowej (2006).

Bariery kulturowe i językowe stanowią wyzwanie dla komunikacji międzykulturowej w organizacji. Kiedy ludzie z różnych kultur, którzy mogą mówić różnymi językami, mają różne przekonania kulturowe lub używają różnych gestów i symboli do komunikacji, ich różnice kulturowe mogą stać się barierą dla sukcesu w miejscu pracy. Dzieje się tak z powodu braku świadomości kulturowej, wiedzy i komunikacji.

Jak przezwyciężać bariery językowe:

• Używaj prostego języka.

• Znajdź niezawodny serwis tłumaczeniowy.

• Zatrudnij tłumaczy ustnych.

• Zapewnij zajęcia językowe.

• Stosuj wizualne metody komunikacji.

• Stosuj powtórzenia.

• Zachowaj szacunek.

Jak pokonać bariery kulturowe i przyjąć różnicę kulturową:

Zapewnij jasną i uprzejmą komunikację. Może to obejmować:

Prosimy o zapoznanie się z załącznikiem nr 1.